, która jest źródłem życia i inteligencji. Medytacja sprzyja pojawianiu się wyższych impulsów i wykorzenia te, które są niebezpieczne i trudne.
To zdolność oczyszczania świadomości z negatywnych aspektów oraz szkodliwych, podświadomych nawyków i impulsów, które powodują ból i cierpienie.
Medytacja polega na doprowadzeniu umysłu do stanu wyciszenia i koncentracji, w którym nasze energie mentalne mogą ulec transformacji i regeneracji. Taka definicja medytacji jest szersza; obejmuje wiele pomocnych technik mantry, pranajamy i wizualizacji.
Jednakże niezależnie od tego, jaką technikę medytacji zastosujemy, powinna ona być użyta w celu przywrócenia naszej świadomości do jej pierwotnego stanu spokoju i ciszy. Gdy tak się stanie, wówczas możemy odłożyć techniki na bok i odpocząć w harmonii naszej prawdziwej Natury.
Taki stan nosi nazwę „przebywania w sobie” i jest naturalnym stanem medytacyjnym, będącym prawdziwym celem każdej medytacji.
Medytacja to ważne narzędzie w ajurwedzie, służące do uzdrawiania umysłu, przy czym korzyści z niej płynące dotyczą także ciała. Ogranicza ona wpływ psychicznych źródeł chorób i komplikacji psychicznych występujących zawsze w procesie chorobowym.
Ajurweda zaleca medytację do leczenia określonych chorób, zwłaszcza zaburzeń psychicznych, w przypadku których może być główną metodą.
Według ajurwedy medytacja powinna stanowić element stylu życia w celu podtrzymania sił i zdrowia. Istnieje wiele rodzajów medytacji w ajurwedzie i jodze.
Ze względu na związek umysłu z praną nie można pomijać roli praktyk pranicznych w medytacji. Z uwagi na powiązanie prany z pożywieniem nie można także zapomnieć o ciele fizycznym. Ajurwedyjskie podejście do medytacji zawsze jest integralne – obejmuje ciało, oddech i zmysły.
Fragment książki Joga i ajurweda. Samouzdrowienie i samourzeczywistnienie. Dawida Frawleya. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa A-ti information services.)
Medytacja to umiejętność kontaktowania się z naszym prawdziwym Ja i świadomością (Atmanem lub Puruszą), która jest źródłem życia i inteligencji. Medytacja sprzyja pojawianiu się wyższych impulsów i wykorzenia te, które są niebezpieczne i trudne.
To zdolność oczyszczania świadomości z negatywnych aspektów oraz szkodliwych, podświadomych nawyków i impulsów, które powodują ból i cierpienie.
Medytacja polega na doprowadzeniu umysłu do stanu wyciszenia i koncentracji, w którym nasze energie mentalne mogą ulec transformacji i regeneracji. Taka definicja medytacji jest szersza; obejmuje wiele pomocnych technik mantry, pranajamy i wizualizacji.
Jednakże niezależnie od tego, jaką technikę medytacji zastosujemy, powinna ona być użyta w celu przywrócenia naszej świadomości do jej pierwotnego stanu spokoju i ciszy. Gdy tak się stanie, wówczas możemy odłożyć techniki na bok i odpocząć w harmonii naszej prawdziwej Natury.
Taki stan nosi nazwę „przebywania w sobie” i jest naturalnym stanem medytacyjnym, będącym prawdziwym celem każdej medytacji.
Medytacja to ważne narzędzie w ajurwedzie, służące do uzdrawiania umysłu, przy czym korzyści z niej płynące dotyczą także ciała. Ogranicza ona wpływ psychicznych źródeł chorób i komplikacji psychicznych występujących zawsze w procesie chorobowym.
Ajurweda zaleca medytację do leczenia określonych chorób, zwłaszcza zaburzeń psychicznych, w przypadku których może być główną metodą.
Według ajurwedy medytacja powinna stanowić element stylu życia w celu podtrzymania sił i zdrowia. Istnieje wiele rodzajów medytacji w ajurwedzie i jodze.
Ze względu na związek umysłu z praną nie można pomijać roli praktyk pranicznych w medytacji. Z uwagi na powiązanie prany z pożywieniem nie można także zapomnieć o ciele fizycznym. Ajurwedyjskie podejście do medytacji zawsze jest integralne – obejmuje ciało, oddech i zmysły.
Fragment książki Joga i ajurweda. Samouzdrowienie i samourzeczywistnienie. Dawida Frawleya. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa A-ti information services.