Echinacea i goryczka to jedne z najlepszych środków odtruwających i oczyszczających stosowanych w ziołolecznictwie zachodnim. Korzystnie działają na układ krążenia, oczyszczają krew i mają właściwości antybakteryjne.

Echinacea

Stanowi naturalny antybiotyk ziołowy i neutralizuje większość toksyn w ciele. Oczyszcza układ krążenia i limfatyczny. Pobudza działanie białych ciałek krwi oraz hamuje tworzenie się ropni i rozkład tkanek. Z punktu widzenia ajurwedy jest stosowana do usuwania toksyn z organizmu. Korzystnie działa na układy: krążenia, oddechowy i limfatyczny.

Jest używana podobnie jak gorzknik, przy czym gorzknik działa silniej na układ pokarmowy, echinacea natomiast na krew i płuca, zwłaszcza w przypadku przeziębień i grypy. Echinacea w mniejszym stopniu niż gorzknik osłabia ciało, a zatem jest bardziej wskazana do długotrwałego stosowania.

W przypadku infekcji płuc dobrze łączy się z pokrewnym sobie omanem. Jeśli istnieje ryzyko wywołania zawrotów głowy, można łączyć ją z lukrecją lub prawoślazem. W przeciwieństwie do gorzknika echinacea może być stosowana w normalnych dawkach, ale należy się upewnić, czy roślina jest w miarę świeża (ponieważ traci swoje właściwości w okresie 6 miesięcy lub nawet szybciej). Z tego powodu powinno się ja przyjmować raczej w postaci nalewki.

Echinaceę można stosować zewnętrznie w formie okładów lub do przemywania skóry w przypadku toksycznych ukąszeń lub zainfekowanych ran.

Działanie echinacei: oczyszczające krew, napotne, antybakteryjne, antywirusowe, antyseptyczne, przeciwbólowe.

Wskazania: toksyczne choroby krwi, zatrucie krwi, egzema, ukąszenia lub ugryzienia, zapalenie gruczołu krokowego, infekcje, rany, ropnie.

Goryczka

Goryczka to klasyczne gorzkie zioło stosowane na całym świecie i typowy gorzki tonik. Jak większość gorzkich ziół niszczy toksyny w czasie gorączki i stanów zapalnych. Silnie łagodzi nadaktywność wątroby i śledziony oraz leczy infekcje i rany w okolicy genitaliów. Jest wskazana w przypadku wrzodów żołądka i jelita cienkiego.

Jest jednym z najlepszych środków łagodzących doszę pitta. Korzystnie działa na układ krążenia i układ trawienny.

W celu zmniejszenia gorączki można stosować równe części goryczki oraz suszonego imbiru lub czarnego pieprzu. W celu uregulowania funkcjonowania wątroby i śledziony można łączyć goryczkę z aloesem.

Nie należy stosować goryczki, jeśli nie wystąpiła gorączka lub stan zapalny, lub jeśli w organizmie nie ma nadmiaru doszy pitta lub tłuszczu. Nie wywołuje odpowiedniej reakcji w przypadku niestrawności na tle nerwowym typu wata oraz hipoglikemii.

Goryczka ma dużą wartość leczniczą w przypadku takich spotykanych obecnie chorób jak opryszczka genitaliów czy rak, zwłaszcza chorób typu pitta lub tych, które mają swoje źródło w chorobach krwi lub wątroby.

Działanie goryczki: gorzkie działanie tonizujące, przeciwgorączkowe, oczyszczające krew, antybakteryjne, przeczyszczające.

Wskazania: gorączka, osłabienie po gorączce, zapalenie wątroby, powiększenie wątroby i śledziony, opryszczka narządów rodnych, trądzik, wysypka, otyłość, wrzody, cukrzyca, rak.

Opracowanie na podstawie:

Joga ziół. Ziołolecznictwo ajurwedyjskie. Dawid Frawley, Vasant Lad. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa A-ti information services, Kraków 2012.