Soczewica – smaczna i pożywna roślina strączkowa, znakomity składnik diet wegetariańskich. Źródło białka, błonnika, witaminy B i żelaza. Znana w wielu odmianach i kolorach – czerwona, czarna i zielona. Czym się różnią? Co warto o nich wiedzieć?

Soczewica czerwona

Jest najbardziej lekkostrawna spośród wszystkich odmian soczewic. Nie wymaga wcześniejszego namaczania – przed ugotowaniem wystarczy opłukać ją kilka razy w zimnej wodzie. Jest bogatym źródłem potasu, wspiera leczenie nadciśnienia tętniczego.

Czerwona soczewica jest również pomocna w leczeniu anemii. Zawiera duże ilości kwasu foliowego, żelaza oraz witaminy B12. Warto wiedzieć, że zarówno kwas foliowy oraz witamina B12 wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.

Czerwona soczewica jest również niskokaloryczna. Jest polecana dla osób odchudzających się, ze względu na dużą ilość błonnika, który przyspiesza perystaltykę jelit.  

Czerwona soczewica jest znakomitym dodatkiem do zup i ryżu. Rozgotowuje się na papkę, więc jest też dobrym „zagęszczaczem” różnych potraw. Warto gotować ją z kurkumą oraz z kminem. Dobrze smakuje także z imbirem, czosnkiem i asafetydą.

Spożywana ze zbożami (ryżem basmati czy różnymi gatunkami kasz) stanowi pełnowartościowy posiłek. Zmiksowana z płatkami owsianymi jest też ciekawym składnikiem wegetariańskich kotlecików.

Soczewica czarna

Czarna soczewica – zwana w Indiach jako dal urud – jest bardzo wskazanym warzywem dla osób wata. Działa równoważąco na tę doszę. Często w małych ilościach (i odpowiednio przyprawioną) używa się jej jako znakomity odżywczy produkt dla ludzi osłabionych.

Czarna soczewica zawiera dość dużą ilość białka i mało tłuszczu. Dlatego jest dobrym składnikiem wegetariańskich posiłków i świetnym źródłem roślinnego białka. Ponadto zawiera dużo błonnika i ma niski indeks glikemiczny, co jest ważne dla osób z cukrzycą.

Czarna soczewica jest dosyć ciężkostrawna, więc należy odpowiednio ją przyprawiać, by wspomóc jej trawienie. Kmin i asafetyda są rozgrzewające i wzmagają ogień trawienny. Podobnie jak koper są świetnym dodatkiem do czarnej soczewicy.

Asafetyda działa również pozytywnie na układ pokarmowy, ogranicza oraz hamuje rozrost pasożytów w jelicie grubym. Szczyptę asafetydy najlepiej dodać do czarnej soczewicy w pierwszej fazie gotowania, dzięki temu będzie lżej strawna.

Czarna soczewica jest znakomitym dodatkiem do zup. Dobrze komponuje się z solą morską i czosnkiem, a także liśćmi kolendry. Z czarnej soczewicy można przyrządzić wegetariański gulasz.

Soczewica zielona

Zielona soczewica to znakomite źródło białka łatwo przyswajalnego przez organizm. Zawiera witaminy z grupy B oraz magnez, żelazo i wapń. Korzystnie wpływa również na układ krwionośny i serce. Zaleca jest w diecie osób chorujących na cukrzycę.

To bardzo delikatna odmiana soczewicy, która nie rozpada się podczas gotowania, lecz zachowuje sypkość. Charakteryzuje się subtelnym smakiem. Z zielonej soczewicy można zrobić znakomite pasztety wegetariańskie i pasty do pieczywa. Można wykorzystać ją jako nadzienie do wegańskich pierożków czy warzywnych krokietów.

Ponieważ po ugotowaniu zachowuje swój kształt, można użyć jej też jako dodatek do sałatek czy nawet spaghetti.

Warto przyprawić ją takimi przyprawami jak: kmin rzymski, kolendra, nasiona kopru, koper, kurkuma czy niewielką ilością czarnego pieprzu.

Istnieje nieograniczona ilość potraw z wykorzystaniem soczewicy czarnej, czerwonej i zielonej. Warto wprowadzić różne odmiany soczewicy do naszego jadłospisu. Zachęcamy do różnorodności i eksperymentowania!

Różne odmiany soczewicy – zielona, czarna i czerwona – znajdziesz w zielonysklep.com – zobacz tutaj.

Przeczytaj także:

Rośliny strączkowe - pełnia smaku i zdrowia 

Jak przyprawiać warzywa strączkowe

Warzywa strączkowe w diecie wegetariańskiej 

Opracowanie na podstawie:

Ajurwedyjska książka kucharska. Jak zdrowo żyć i dobrze się odżywiać. Amadea Morningstar, Urmila Desai. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa a-ti sp. z o.o., Kraków 2015.