Jak wyglądała historia aromaterapii w okresie średniowiecza? Czego najbardziej obawiano się w średniowieczu? Dlaczego wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego dziedzina uzdrawiania za pomocą aromatów uległa zapomnieniu? Jakich ziół używano w czasach zarazy? Zachęcamy do lektury!

Wraz z upadkiem Cesarstwa Rzymskiego wiele ważnych aspektów uzdrawiania za pomocą substancji aromatycznych uległo zapomnieniu. Cała wiedza zawarta w księgach, podobnie jak zielarstwo, została zamknięta w klasztorach. Mnisi stosowali leki ze swoich ogrodów ziołowych oraz zalecali środki lecznicze w postaci ziół, leczniczego piwa, win i nalewek ziołowych.

W średniowieczu najbardziej obawiano się dżumy (tzw. czarnej śmierci). Niektórzy jednak zdawali sobie sprawę, że substancje aromatyczne mogą chronić przed zarażeniem. Fakt, że zielarze i perfumiarze byli znacznie bardziej odporni na tę straszną chorobę, został dobrze udokumentowany.

Podobno – jak podawała tradycja – zuchwała banda złodziei mogła bezkarnie rabować domu zmarłych, ponieważ złodzieje pili nalewkę octową przesyconą aromatycznymi ziołami i przyprawami, dzięki czemu zyskali odporność na dżumę, nawet gdy wchodzili do miejsc zarażonych. Z czasem władze (za niższy wyrok) pozyskały te informacje od złodziei i receptura stała się dostępna oraz stosowana powszechnie. W czasach zarazy dezynfekowano dymem zarówno wnętrza domów, jak i ulice, paląc aromatyczne drewno, takie jak sosna, cedr lub cyprys.

Ponowne odkrycie olejków eterycznych w czasach współczesnych przypisuje się arabskiemu lekarzowi i filozofowi Awicennie (1000 r. n.e.). Arabowie nauczali chemii, leczniczego zastosowania roślin oraz metod destylacji na swoich uniwersytetach , także tych w Hiszpanii. W czasie wypraw krzyżowych i podboju Hiszpanii sprzymierzeńcy arabscy zdradzili sekrety destylacji. Informacje o tym zapomnianym procesie powróciły do Europy.

Do XIII wieku w Niemczech destylowano 47 różnych olejków eterycznych. Początkowo produkcja koncentrowała się na dobrze znanych i cenionych ziołach aromatycznych, przyprawach i żywicach z Dalekiego i Bliskiego Wschodu oraz Afryki. Stopniowo zaczęto destylować coraz więcej ziół z regionów północnych, a wiedza o leczniczym działaniu mięty, rozmarynu, rumianku i innych roślin strefy umiarkowanej upowszechniła się. Wprowadzenie zasad higieny w XVII wieku przyczyniło się do zmniejszenia występowania chorób zakaźnych w miastach europejskich, tym samym spadło więc zapotrzebowanie na zioła.

W epoce nowożytnej coraz bardziej popularna stawała się dziedzina zajmująca się produkcją perfum. O tym napiszemy w ostatniej części naszego cyklu artykułów o aromaterapii.

Zobacz olibanum żywica naturalna w zielonysklep.com >> przejdź do sklepu

Przeczytaj także:

Krótka historia perfum - część 2 

Opracowanie na podstawie:

Ajurweda i aromaterapia. Light Miller, Bryan Miller. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa a-ti sp. z o.o., Kraków 2017.

Do nabycia w zielonysklep.com >> przejdź do sklepu