Warto wykorzystać jesienny, melancholijny nastrój do medytacji i kontemplacji. Korzyści z medytacji to między innymi: głębsze rozluźnienie ciała i umysłu, większa elastyczność w sposobie myślenia oraz większa kreatywność i radość.

Regularna medytacja sprawia też, że nabywamy umiejętności do stawienia czoła trudnym życiowym sytuacjom i problemom.

W obszarze fizycznym medytacja może także usunąć napięcia w ciele spowodowane trudnymi emocjami. Może wpłynąć na zmianę wyrazu twarzy i postawę ciała, jednocześnie zmiękczając je i wzmacniając.

Medytacja to stan umysłu. Tak jak dobry pokarm jest pożywieniem dla ciała, tak medytacja jest dobrym pokarmem dla umysłu. Wzmacnia pozytywne cechy, takie jak współczucie, cierpliwość, mądrość, i uwalnia nas od sprzecznych emocji i błędnych przekonań. Wymaga silnej samodyscypliny i jest kluczowym elementem w rozwijaniu prawdziwego wewnętrznego piękna i harmonii.

Istnieje wiele form medytacji: siedzenie w ciszy, intonowanie pieśni, modlitwa, medytacja podczas chodzenia, medytacja, w której wykorzystuje się wizualizację lub skupia się na przedmiotach, a nawet medytacja walcząca, tak jak w sztukach walki. Medytację można odnaleźć w niemal każdej tradycji na świecie, jeśli spojrzy się na praktyki kontemplacyjne. Najlepiej, gdyby każda osoba kierowała się swoimi indywidualnymi preferencjami, a kiedy je odkryje, podążała dalej własną drogą.

Osoby typu wata z natury pociąga ruch i dźwięk. Są one bardzo wrażliwe, szczególnie na najsubtelniejsze formy energii. Tai chi, medytacja podczas chodzenia oraz taniec są dla nich bardzo dobre. Medytacja, w której pojawia się modlitwa, śpiew, a także instrumenty muzyczne, również może do nich przemawiać. Ścisła dyscyplina i długie godziny formalnej, milczącej lub rygorystycznie nieruchomej praktyki mogą osoby typu wata rozstroić mentalnie.

Osobom typu pitta, które odbierają świat wizualnie, podoba się medytacja, w której używa się kolorów, wyobrażeń lub pięknych przedmiotów. Jak we wszystkich rodzajach aktywności, powinny one unikać zbytniej intensywności lub rywalizacji.

Osobom typu kapha łatwo jest siedzieć w ciszy i kontemplować. Z natury są one pełne współczucia i poświęcenia. Aby uchronić się przed sennością, mogą używać kadzidełek lub rozpylać w powietrzu piękne zapachy, aby pobudzić zmysły, a okresy siedzenia mogą przerywać okresami chodzenia.

Jeśli nie jesteś w stanie znaleźć wystarczającej ilości czasu w ciągu dnia na medytację, to przypomnij sobie stare tybetańskie powiedzenie: „Jeśli masz czas, by oddychać, to masz czas, by medytować”. Medytacja to stan umysłu. W miarę praktyki będziesz potrafił medytować wszędzie.

Opracowanie na podstawie:

Ajurweda a uroda. Jak być pięknym. Melanie Sachs. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa a-ti sp. z o.o., Kraków 2014.