Forsycja była kwiatem znanym i stosowanym w medycynie od wieków. Pojawia się już w najstarszym dziele chińskim o ziołach i lekarstwach:  Shennong Bencao Jing ale stosunkowo od niedawna wykorzystuje się ją w kuchni. Poznaj jej smak i aromat…

Pierwszy raz o forsycji wspomniano w Shennong Bencao Jing, najstarszym dziele chińskim o ziołach i lekarstwach. Autorstwo tego dzieła, przypisywało się Shennongowi, mitycznemu cesarzowi [Boski Rolnik], który żył około 2800 roku p.n.e. (choć prawdopodobnie niesłusznie). Forsycja, niezależnie od nazwy, jaką jej nadawano w historii, stanowiła część farmakopei chińskiej i opisywano ją jako gorzką i równoważącą. Leczono nią głównie przeziębienie oraz gorączkę. Umiejscawiano ją wśród ziół klasy wewnętrznej, co znaczy, że szybko leczyła poważne choroby.

Obecnie forsycję stosuje się do celów leczniczych i wykorzystuje jej właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Musimy jednak zaznaczyć, że używa się nie kwiatu, ale głównie korzeni i owoców.

Skladniki:

1 melon

250 ml syropu z forsycji

300 g cukru trzcinowego

1 cytryna bio

Przygotowanie:

Posiekaj drobno cytrynę razem ze skórką. Zalej wodą. Dodaj połowę cukru. Zagotuj, a następnie odstaw na 12 godzin w chłodne miejsce.

Pokrój w kostkę miąższ obranego i wypestkowanego melona, zachowaj sok. Wymieszaj melon z sokiem, pozostałym cukrem, cytryną i syropem z forsycji. Zagotuj i odparuj do pożądanej konsystencji. Rozlej do słoiczków, po czym odwróć je i poczekaj, aż wystygną.

Wybrane produkty spożywcze znajdziesz w zielonysklep.com

Przeczytaj także: Kremowy deser lawendowy z truskawkami

Opracowanie na podstawie:

Księga kwiatów jadalnych. 300 przepisów, historia roślin. Mireille Gayet, zielone-wydawnictwo.pl