Osoby typu wata są zazwyczaj drobnej budowy, z cienkimi kośćmi i smukłym ciałem. W młodości są elastyczne i sprawne, ale często brakuje im wytrzymałości i dyscypliny. Jakie asany są najbardziej wskazane dla doszy wata? Jakie znaczenie ma oddech? O czym warto pamiętać, praktykując jogę? Sprawdź.

U osób typu wata na starość mogą pojawić się problemy z reumatyzmem i sztywnością stawów. Często chorują na artretyzm. Zwykle jest im zimno, mają suchą skórę i słabe krążenie. Osoby typu wata są nerwowe i lękliwe, ale nie lubią rutyny i często zmieniają zdanie.

Osoby wata powinny regularnie ćwiczyć asany. To pozwoli im wyciszyć rozbiegane myśli oraz wyciszyć emocje. Warto wprowadzić również medytację, która koi chaos, wycisza i uzdrawia.

Dla osób typu wata ważne jest przede wszystkim, by dbały o elastyczny kręgosłup. Osoby, które zaniedbują ciało i zbytnio skupiają się na umyśle, najczęściej mają najsłabsze rezultaty w praktykowaniu jogi. U osób typu wata, które są nieco kruche, a jednocześnie bardzo ruchliwe, występuje również najwyższe ryzyko urazów na skutek niewłaściwej praktyki i zbyt skomplikowanych asan.

Bardzo ważne w praktykowaniu jogi jest właściwe nastawienie psychiczne. Zanim zaczniesz wykonywać asany, spróbuj wyciszyć umysł i emocje oraz spowolnić i pogłębić oddech. Stopniowo rozgrzej ciało, usprawniając krążenie i rozluźniając stawy. Podczas ćwiczeń pij płyny. Postawa spokoju i łagodności oraz miarowe i płynne ruchy są najodpowiedniejsze.

Podczas praktyki asan osoby typu wata powinny skupić się na obszarze miednicy i jelita grubego. Warto postarać się uwolnić napięcie z bioder, z kręgosłupa lędźwiowego i stawu krzyżowo-biodrowego. Zbyt dużo ruchu i rozciągania się może spowodować nadmierne naciągnięcie ścięgien i osłabienie.

Odpowiednie dla doszy wata są skręty kręgosłupa – podczas wykonywania tych asan dbaj o głęboki oddech. Skłon w przód przynosi natychmiastową ulgę w przypadku nadmiaru wata oraz wywołuje spokój. Pozycja ta doskonale uwalnia napięcie i sztywność z pleców.

Wygięcia do tyłu doskonale nadają się do łagodzenia wata, ale należy wykonywać je powoli i delikatnie, aby były skuteczne. Należy wykonywać je z poczuciem ugruntowania – wówczas wzmacniają one u osób wata poczucie bezpieczeństwa i mają łagodne działanie rozgrzewające. Łagodne wygięcia w tył – jak u kobry – są pod tym względem najbezpieczniejsze.

Pozycje stojące, w których kładzie się nacisk na siłę, spokój i stałość, są bardzo zalecane dla wata – zwłaszcza te, które wyrabiają stabilność i równowagę jak u drzewa. Aby docenić te ćwiczenia, osoby wata muszą jednak najpierw wyrobić w sobie cierpliwość i koncentrację.

Zasadniczo dla osób wata wskazane są łagodne ćwiczenia jogi, które ich nie wyczerpią. Ich wysiłek powinien być umiarkowany. Aby utrzymać wata pod kontrolą, podczas praktykowania asan należy pamiętać o oddechu, pranajamie i medytacji.

Po zakończeniu asan osoby wata powinny zrelaksować się w pozycji tzw. trupa. Nie należy kończyć ćwiczeń gwałtownie ani też pośpiesznie zaczynać czegoś, co zaburzy osiągniętą równowagę.

Po ćwiczeniach osoby waya odczuwają stabilizację i spokój, są delikatnie rozgrzane i rozluźnione. Ich umysł jest spokojny, a emocje zrównoważone i wyciszone.

Wypróbuj herbatę Vata – to ajurwedyjska mieszanka ziół przeznaczona dla osób, które chcą zachować harmonię ciała i umysłu. Zobacz w zielonysklep.com.

Przeczytaj także:

Aromaty i olejki w praktyce jogi

Cechy osobowości a dosze 

Dobór odpowiednich ziół

Opracowanie na podstawie:

Joga i ajurweda. Samouzdrawianie i samourzeczywistnienie. David Frawley. Książka ukazała się w serii a-ajurweda.pl, nakładem wydawnictwa A-ti sp. z o.o., Kraków 2015.